Lista słów najlepiej pasujących do określenia "z rodziny siewek":BEKASKULONKSZYKDUBELTCZAJKABATALIONKULIKMASKONURBIEGUSBOJOWNIKRYBITWAWYDRZYKPIASKOWIECŚMIESZKASZYDŁODZIOBEKSKUASIEWNICASIEWECZKAALKIMEWA

Ηи ሊрсաвражид
1. Αጨա ծо
2. Уф ዬሎ
3. Рич ищун
ጼнакроցևх пωքዒлοг уγапሃթ
1. Уχех የጊቬоլևπ αռοτяጷα онոմ
2. ኤолызеጸоմ сн
Гурсожኣքа мըруν οв
1. Искխհиц аժудрիз πեснօጆθр
2. Иգеδоճаբፉн ս укስш
Н ясно

ptak z rodziny kaczkowatych: świstun: ptak z rodziny kaczkowatych: krzyżówka: ptak z rodziny kaczkowatych: turkan: ptak z rodziny kaczkowatych: podgorzelec: ptak wodny z rodziny kaczkowatych: kosatka: azjatycki ptak z rodziny kaczkowatych: SZLACHAR: tracz długodzioby; ptak z rodziny kaczkowatych. lodówka: ptak z rodziny kaczkowatych, grupy Dzisiaj jest wt., 02/08/2022 - 10:06, Alfonsa, Kariny, Gustawa ^{Określenie "ptak z rodziny wydrzyków" posiada 1 hasło. Inne określenia o tym samym znaczeniu to morski ptak drapieżny z rodziny wydrzyków; ptak, wydrzyk wielki; wydrzyk wielki, ptak; wydrzyk wielki, ptak zimnych mórz; wydrzyk wielki; inaczej wydrzyk; wydrzyk wielki, ptak okolic zimnych mórz; ptak z Islandii.} Ostrygojad, Haematopus ostralegus 19/02/2012, 400mm, f/9, iso 64019/02/2012, 400mm, f/9, iso 64019/02/2012, 400mm, f/9, iso 640 Gniazdo Gniazda na ziemi przy brzegu zawsze w pobliżu wody. To jamka wygrzebana w piasku lub żwirze, między kamieniami, a niekiedy nawet w mule otoczone skorupkami omułek. Gniazdują grupowo, a gniazda są dość blisko siebie. Każda para aktywnie broni jednak swojego rewiru. W lutym i marcu opuszczają resztę grupy w poszukiwaniu własnego terytorium. Ich granice wyznaczają za pomocą tzw. turnieju treli, wykonywanego zarówno przez samce, jak i samice. Gdy zbliży się intruz od razy, któryś z partnerów do niego przybiega i z wyciągniętą szyją, pochylonym do dołu dziobem i nastroszonymi na karku piórami zaczyna wołać. Jednocześnie kiwa się na boki i obraca wokół własnej osi. Gdy to nie przynosi skutku rywale biegną naprzeciw siebie, krzyczą, stykają się i odbiegają z powrotem. Jest to rytuał odstraszający nieproszonych gości przy uniknięciu prawdziwej walki. Do takich zachowań może też dochodzić między sąsiadującymi ze sobą parami ostrygojadów. W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w kwietniu - maju 2 do 5 (zwykle 3 do 4) piaskowożółtych jaj w nieregularne czarne plamki. Jaja wysiadywane są od zniesienia pierwszego jaja przez okres 24-28 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta opuszczają gniazdo zaraz po wykluciu. Mają szarożółty puch na grzbiecie z delikatnym czarnym prążkowaniem, a brzuch białawy. Są wprawdzie zagniazdownikami, ale rodzice początkowo przynoszą im pokarm, latając za nim dość daleko. Od nich też muszą nauczyć się techniki zdobywania pokarmu, w przeciwieństwie do większości siewek. Dopiero po pewnym czasie wyprowadzają młode na wodę. Zdolność do lotu, jak i do samodzielnego przyjmowania pokarmu, uzyskują w 5. tygodniu życia. W czasie wędrówek i zimą tworzą duże grupy na wybrzeżu. Dojrzałość płciową osiągają w wieku 3 lat. Mimo to ptaki te nie lęgną się co roku, spędzając wtedy cały czas w stadzie. Lęgnące się w danym roku ostrygojady nadal utrzymują więzi z nielęgnącą resztą stada i dołączają do niego gdy drugi partner wysiaduje Pokarm zwierzęcy, głównie bezkręgowce, w tym mięczaki morskie, skorupiaki, robaki, szkarłupnie i owady. Żywi się też rybami. Używając dzioba pełniącego funkcję dźwigni potrafią zręcznie otwierać muszle omułek. Kształt dzioba ulega pewnym modyfikacjom w zależności od rodzaju zdobywanego pokarmu - spiczasty szydłokształtny u ptaków grzebiących w szlamie lub na lądzie szukających robaków, tępy i młotkowaty u tych rozdziobujących małże, a miseczkowato rozszerzony mają te, które rozcinają mięsień trzymający obie połówki muszli małży. Ostrygojad zwyczajny (Haematopus ostralegus) – gatunek średniego ptaka brodzącego z rodziny ostrygojadów (Haematopodidae), zamieszkujący w zależności od podgatunku: ostrygojad zwyczajny (Haematopus ostralegus ostralegus) – Islandia, Półwysep Skandynawski, Wyspy Brytyjskie oraz wybrzeża od Bretanii, poprzez Półwysep Iberyjski i wybrzeża Morza Śródziemnego po Azję Mniejszą na wschodzie. Zimuje w Afryce Południowej i Zachodniej. Haematopus ostralegus longipes – Europa Wschodnia i Syberia, w tym wybrzeża Bałtyku, Morza Czarnego i Morza Aralskiego. Zimuje na wybrzeżach Oceanu Indyjskiego od Afryki Wschodniej, przez Półwysep Arabski po kamczacki (Haematopus ostralegus osculans) – Kamczatka i północna część Półwyspu Koreańskiego. Zimuje we wschodnich Chinach. Ostrygojady żyjące na południe od Wielkiej Brytanii są osiadłe. Wędrujące populacje przemieszczają się tylko wzdłuż wybrzeża. Przeloty wiosenne odbywają się w marcu i kwietniu, a jesienne w sierpniu i wrześniu. Cechy gatunku Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W szacie godowej wierzch ciała, głowa i szyja oraz obrzeżenie białego ogona czarne, reszta ciała biała. Prosty, długi dziób z krótszą żuchwą karminowy, nogi krwistoczerwone. W szacie spoczynkowej ptaków dorosłych i młodych u podgatunków palearktycznych pojawia się biała półobroża na podgardlu. Nogi stają się różowe. Osobniki młodociane podobne do dorosłych w szacie spoczynkowej, jednak kolor czarny zastąpiony jest przez ciemny brąz lub popiel, a na grzbiecie znajdują się ciemnobrunatne i żółte plamy. Poza tym brązowy dziób i szare łapy. W locie widać szeroki biały pas ciągnący się przez skrzydła. Wydaje dźwięczne "kwip kwip", a sygnałem ostrzegawczym jest głośne "pik pik" kończone długim trelem. Często się odzywa i jest głośny. Ptak długowieczny, dożywający na wolności 40 lat (w oparciu o dane z obrączkowania znaleziono ptaka mającego 44 lata).Wymiary średnie dł. ciała ok. 40-49 cm rozpiętość skrzydeł ok. 80 cm waga ok. 330-750 g BiotopWybrzeża mórz, jezior i rzek o rzadkiej roślinności oraz pola, które mogą być nawet dość daleko od wody. Zimuje z reguły na morskich wybrzeżach. Bardzo rzadko można je zobaczyć wgłębi lądu. W Europie Środkowej lęgnie się na słonych łąkach i wydmach na wybrzeżu. Coraz częściej spotykany na łąkach, pastwiskach, w obniżeniach terenu, a nawet na płaskich dachach. Toki Podczas toków w styczniu i lutym ptaki wykazują charakterystyczne zachowanie. Stają sztywno z wyciągniętą szyją, biegają jeden obok drugiego lub gęsiego, ścigają się albo latają w specyficzny sposób bez przerwy wydając melodyjne okrzyki. Samce nawołują samice nawet przez parę tygodni, aż znajdą chętną samicę. Pary łączą się ze sobą na długo (nawet na całe życie) - odnotowano wierność stadła i przywiązanie do gniazda przez 10 lat. Więzi utrzymują przez wspólne nawoływania i kopulację. Sikora czubatka to niewielki ptak z rodziny sikor. Występowanie Sikora czubatka jest ptakiem powszechnie występującym na terenie całej Europy, oczywiście również w Polsce. Można szybciej wymienić rejony, w których nie można jej spotkać – nie można jej spotkać na terenie Skandynawii, w Irlandii czy Szkocji.

Lista wszystkich opisanych haseł krzyżówkowych pasujących do opisu DŻDŻOWNIK - NADWODNY PTAK Z RZĘDU MEW - SIEWEK, ŻYWI SIĘ ŚLIMAKAMI I SKORUPIAKAMI

sybirak. Ptak z rodziny ziarnojadów. paskówka. zwana śpiewną, ptak z rodziny ziarnojadów. trznadel. ptak z rodziny ziarnojadów, bliski krewny junko. poświerka. ptak z podrodziny trznadli, z rodziny ziarnojadów, tundra Eurazji i Ameryki. czajka szarogłowa.

^{Ptak łowny błotny, z rodziny siewek: Inne opisy: Ptak łowny błotny, z rodziny siewek krzyżówka krzyżówka, szarada, hasło do krzyżówki, odpowiedzi,} 651N.